'Voor nu, voor eens en voor altijd'

Hey luitjes,

Hier weer effe wat nieuws vanuit het verre oosten.

Genietend van een weer eens een heerlijk kronkelende hobbelweg, want ja die hebben ze in Vietnam ook, maak ik de balans op van onze Vietnam ervaring. We hebben net Dalat achter ons gelaten. Dit is stadje in de bergen, regio Plateau (grappige naam voor iets wat totaal het tegenovergestelde is). San heeft weer een van haar befaamde tabletjes tegen reisziekte op en verblijft op een andere planeet ;-). Genietend van de met groen bekleedde bergen en een muziekje op mijn hoofd (Morrissey - Every day feels like sunday), realiseer ik mij dat het gister idd zondag was en dat alle dagen idd wel zo mogen aanvoelen. Ik zal even toelichten voor u en dan tot slot er een eindevaluatie aan vast plakken. (Ik realiseer mij nu dat ik dit verhaal precies opbouw zoals mij op de middelbare school is geleerd... Onderwijs heeft naast de pedagogische ook wel degelijk een inhoudelijke functie haha)

Vietnam is een prachtig land. Ons tijdspad deed ons ervoor kiezen om Sapa niet aan te doen. Dit bergdorp ligt helemaal in het Noorden, richting de Chinese grens. Als 'compromis' kozen we voor Dalat. Maar laten we bij het begin beginnen en dat was na ons laatste verhaal in Hanoi.
Met de nasmaak van mexicano's & frikadellen nog in onze mond, werden we downtown Hanoi geconfronteerd met gerookte hond... In het Noorden eten ze dit, zeggen de Zuiderlingen... De geschiedenis leerden ons dat die twee elkaar ergens een keer niet zo goed lagen...
Hanoi zelf was heerlijk. De 'Old Quarter' zoals het oude gedeelte heet en wat tevens ons 'huis' was, is enorm hectisch, klein, maar ook zeker erg gezellig. Doet een beetje denken aan Chinatown. Kies er maar één, Bangkok, NY of KL. Buiten het oude gedeelte is het allemaal wat overzichtelijker. Heerlijk gewandeld en bezichtigd. Het mausoleum gezien waar dhr. Ho Chi Minh al jaren ligt en gelukkig ook weleens wordt verschoond. Wat schiet mij te binnen als hoogtepunt? Heel slecht dit, maar we hebben allebei de boeken van de Hunger Games gelezen en zijn er dol op! De verfilming van boek twee ging in première toen wij in Hanoi waren, dus wij op de eerste rij natuurlijk op première dag voor maar liefst 70.000 dong (€3,25). Heerlijk om je even in Pathé in Rotterdam te wanen... Totdat je aan het nagenieten bent van de aftiteling, ondersteund door muziek (Coldplay/soundtrack) en deze na 10 seconden abrupt wordt afgebroken en het licht aan wordt geknald, want WE GAAN SLUITEN... Die mensen hebben geen hart haha...
Na Hanoi boeken we een trip Halong Bay. Dit is een absolute must see volgens alles en iedereen, dus braaf gaan ook wij. Achteraf gezien een fijne ervaring. Nachtje doorbrengen op een boot, leuke mensen leren kennen, potje kajakken op open zee en vooral s'ochtends wakker worden met een partij natuurlijk schoon voor je kiezen, was het het geld en de busrit heen en terug naar Hanoi dubbel en dwars waard. Minpuntjes waren wel dat onze bootcrew ware afzetters waren en er geen lachje vanaf kon. Als je dan toch een afzetter bent dan eentje met een glimlach! Tevens was het weer ok. Droog, maar bewolkt. Jammer want bij zon is het allemaal net... Nou vul zelf maar in. Alles bij elkaar een 7,5 voor mij en voor San een 6 vanwege het personeel (maar die is gedrogeerd haha). Voor de mensen die in Thailand op Ko Phi Phi zijn geweest, ik vind het vergelijkbaar, alleen is de frequentie veel hoger in Halong Bay.

Terug aangekomen in Hanoi, moesten we gelijk de nachtbus in richting Hué. Lekker van 11 tot 11 in de bus, reizen is zo leuk!!!! Hahaha. Levend en wel komen we de volgende ochtend aan Hué.

Hier maken we kennis met het 'Nederlandse' weer waar helaas ook Vietnam mee te kampen heeft. Vietnam van noord naar zuid is het noordelijke gedeelte nu in winter en dat betekent veel regen. Zuiden is zomers. Wij hebben een openbusticket gekocht. Je reist dan van Hanoi naar Ho Chi Minh (Saigon) of andersom en stopt in een aantal plaatsen die je zelf bepaald evenals de verblijfsduur. 45 dollar pp voor ongeveer 1500 km. Enig nadeel kan een overboekte bus zijn, of natte tassen of gecancelde bussen ivm overstromingen. Dit alles is ons natuurlijk niet overkomen! :-)!

Onze dagen in Hué verblijven we in een goed hotel op loopafstand van goede restaurants, winkels en bezienswaardigheden. Enige plek die we echt willen bezoeken zijn de Vinh Moc tunnels (120 km ten noorden van Hué). Deze tunnels liggen in een gebied waar Zuid en Noord werden gescheiden door een grens en veel confrontaties waren tussen ditzelfde Noord vs Zuid en V.S. De tunnels zijn tot 27m diep. Ze dienden als huis voor 94 families en er hebben 600 en nog wat aan mensen gewoond. Ook is er een klas vol aan kinderen geboren. Allemaal onder de grond. Een bijzondere constructie.

Voor deze trip, met nog een paar bijbehorende stops, hadden we in de supermarkt (ja je leest het goed!) onze hondstrouwe en sympathieke 'Binh' opgedaan. Hij heeft ons twee dagen rondgereden waaronder dus de trip Vinh Moc en de dag erna de trip Hué - Hoi An. Heel erg relaxed. Kost natuurlijk wat extra centjes, maar je wordt bij hem en zijn gezin uitgenodigd en eet nog eens de heerlijke visloempia's waar je altijd al van gedroomd hebt. Je laat je informeren door de gastheer (Binh) voor een cadeautje voor de gastvrouw en koopt dit na wat verschillende shoppies langs de weg. Bij ontvangst staat haar blik op onweer... Dat is natuurlijk ook een
mogelijkheid om te reageren als een cadeau je niet aanstaat... Je staat een uur te praten over en kijken naar zijn Bonsai collectie in dr achtertuin. Hoek vond het wel leuk geloof ik, maar geef mij maar iets met een bal! Je koopt een nieuwe collectie kleding bij natuurlijk door Binh aangedragen 'de beste tailor in Hoi An'. Er zitten er nog een paar honderd in Hoi An, dus wie zal het weten. We zullen het zien. En uiteindelijk kom je erachter dat 'hondstrouw' een leuke eigenschap is wanneer het een hond betreft, maar niet bij een babbelzieke Vietnamees. En 'sympathiek' is na een paar biertjes net zo vergankelijk als sneeuw voor de zon... Aangeschoten of dronken Vietnamezen, mijd ze! Hebben we het leuk gehad? Zeker! Was het de moeite waard? Absoluut! Gaan we het nog een keer doen? Zeker niet, niet in Vietnam ieder geval!

Hoi An zelf is wederom een plek die op de Unesco lijst staat (net als Halong Bay btw). Een pittoresk dorp waar nagenoeg een heel centrum nog bestaat uit houten huizen. Allemaal in perfecte staat verkerend. Velen worden beheerd door kleermakers en schoenmakers. En deze verdienen bakken met geld, plus een bonus van Unesco, die gasten hebben het zo slecht nog niet!
Het weer in Hoi An was ok. Een mooie dag en 2 mindere. Op de mooie dag lekker bezichtigd en naar het strand gefietst, 4km verderop. Op een slechte dag mijn zeldzame kater op een tennisbaan achtergelaten (met moeite van San gewonnen... ze was goed!).
Toch ontwikkelde bij mij een soort 'maandelijkse periode' gevoel. Echt te pruimen was ik niet, maar ik kon er ook niet echt de vinger achter krijgen waarom dat was... Goed gesprek met therapeute Hoekie leverde ook niet direct uitsluitsel. (je hebt wat goede gesprekken tijdens zo'n reis trouwens... ;-))
Op naar de volgende stop dan maar. Nha Trang wilden we lekker overslaan. Groot, strand en veel toeristen. Dus op naar Dalat. Uiteraard wel zo'n 20 uur reizen met de bus.

Inmiddels kunnen ze ons zelfs achteruit door Azië rijden... Ok ok misschien overdrijf ik een beetje, maar echt een beetje dan :-)!

De weg naar Dalat voorspelde al een hoop goeds. Veel groen, weinig toeristen dus weinig commercie en ook een hoop rust... Dat ik ooit nog eens van rust kon genieten :-)! De eerste dag hebben we lekker gewandeld. Het was heerlijk zonnig en aangenaam vanwege de hoogte. Voor de tweede dag verwijs ik even naar mijn slotsom ;-)!

Na een uitgebreide toelichting, zoals velen van jullie wel van mij gewend zijn ;-)!, zal ik mijn punt nog even maken. Gister hebben we heerlijk onafhankelijk (verlost van de minder sympathieke Vietnamees en mijn 'maandelijkse periode' gevoel) op een scootertje rondgetoerd in de prachtige omgeving van Dalat. De felblauwe lucht in contrast met de groene bergen en de oranje pagoda's geven een onbeschrijflijk mooi plaatje. Onze vers gebakken baguettes besmeerd met uiteraard een lekkere lik pindakaas plus daarbij opgeteld de moeizame overwinning in Heerenveen, maakten het een uiterst prettig 'zondagsgevoel' om te koesteren.
Vietnam heeft met het natuurverschijnsel Halong Bay, het pittoreske Hoi An, het fantastische berglandschap, grote wereldsteden als HCMC, een langgerekte kust, een heerlijk afwisselend klimaat en een bijzondere geschiedenis alles in haar inborst om een fantastisch reisplan te zijn. Dit is het ook, als je alle Vietnamezen zou vervangen door lieve warme Cambodjanen (paar uitzonderingen daargelaten natuurlijk :-)). Maar dat is uiteraard mijn persoonlijke, geheel objectieve, ongekleurde en geheel op feiten gebaseerde mening! Haha :-P

We gaan nog even zonnen in Mui Ne en wat winkelen in HCMC om dan naar Australië te vliegen!!!

Keep you posted!

Dikke knuffel!

San & Dou

Ow ja de titel is natuurlijk een aandachttrekker. We zijn niet getrouwd! Wel is het een nummer van Stef Bos dat we graag draaien in de auto. Nu draaien we het nummer rijdend langs de zonnige kust, bijna in Mui Ne!