Hoe klein is de wereld?

Het schrijven van onze updates gebeurt op verschillende plekken. Vandaag is het de eer aan een vliegtuig. We zijn op dit moment onderweg naar Nieuw Zeeland, Christchurch.
Onze laatste dagen in Australië hebben we op meer dan gepaste wijze ingevuld!
Maar voor we daar aanbelanden eerst maar even terug naar waar we waren gebleven.
In Cairns hebben we zeer fijne 4 weken gehad. Wat centjes verdiend en nog een weekendje bij Chris in het regenwoud doorgebracht. Uiteraard hebben we ook een snorkeltrip gedaan naar de 'Great Barrier Reef'. Het weer was niet top, maar schildpadden zo groot busbanden die op hun dooie gemakkie langs je heen peddelen waardoor jij ze eens rustig kan bekijken, maakt alles meer dan goed! San heeft nog 2 gratis ingrepen aan haar teen gehad in het ziekenhuis! Nu is hopelijk haar rechter grote teen ook genezen van ingroeiende teennagels! Een weetje voor de statistieken, dit duurde bij haar linker grote teen maar liefst 6 operaties lang... En waarom gratis zult u zich dan afvragen. Een kort maar krachtig antwoord, wegens een verdrag tussen de Australische en onze overheid maakte onze zeer prettige bezoekjes zonder enige papieren rompslomp mogelijk! Voor de rest is de tijd voorbij geschoten. We hebben daarnaast ook eens deel uit kunnen maken van de Nomads familie. Nomads is een wereldwijd merk bekend onder backpackers vanwege hun hostels en trips e.d. Als dank voor onze inzet kregen we te horen van de ene manager dat we niet mochten vertrekken ;-), terwijl de ander ook nog aanbood om ons binnen te brengen bij Nomads in Nieuw Zeeland. Voldaan, vol nieuwe energie en met een paar pluimen in onze 'but' vertrokken we richting Townsville om hier de ferry te pakken voor ons eerste avontuur op Magnetic Island.

Onze trip begon nog een beetje onrustig. In het noorden van Queensland heerste wat onrust, vanwege cyclonen die land zouden kunnen raken. Na Magnetic Island stond voor ons een Whitsundays trip per zeiljacht op het programma.
Mensen in onze bus werden massaal gebeld dat deze trips allemaal gecanceld waren ivm het naderende weer. Aangezien wij binnen 3 dagen ook de boot op moesten, zijn we maar eens aan het bellen gegaan. Met hulp van de baas van Nomads werden we gerustgesteld dat onze trip vooralsnog gewoon doorging en bij annulering door het zeilbedrijf we 90% van de boekingskosten kregen teruggestort.
Na dit nieuws konden we ons in alle rust richten op Magnetic.
De boottocht en het eiland deden mij veel aan Terschelling denken. Moeilijk uit te leggen waarom, waarschijnlijk omdat het vakantiegevoel overheerste en er een lekkere frisse zeebruis door onze neus naar binnen werd gezogen.
Op het eiland hebben we heerlijk gegeten, biertjes gedronken, quizjes gespeeld, gewandeld en jawel geknuffeld met zowel de koala als de python! Ook de krokodil (Gucci genaamd) hebben wij omarmd, alleen knuffelde die niet echt terug haha! Foto's volgen. Hoogstwaarschijnlijk pas bij terugkomst... Onze excuses daarvoor!
Enige tegenvaller in deze dagen was dat we alsnog werden gebeld door onze zeilorganisatie met het nieuws dat onze zeiltrip was gecanceld vanwege naderende cyclonen...
Onze strakke planning maakte het tevens onmogelijk om nog te schuiven in het programma. Dus helaas geen gezeil en ook geen witte stranden. Onder het mom wat niet weet, wat niet deert, hebben we ons er snel overheen gezet. Ipv hiervan hebben we een heerlijke 'hike' in Airlie Beach van 10 km gedaan. Airlie Beach is de plek vanwaar alle Whitsunday trips vertrekken. Genoten van de eerste storm in Australië. Geloof ons deze storm stelde niks voor, maar Airlie was hoofdnieuws naast de vermiste Malaysia Airlines vliegtuig. Is hij al terecht?!
Na Airlie Beach pakten we weer eens heerlijk ouderwets een nachtbus! De laatste keer dat we dat hadden gedaan dateerde alweer uit november vorig jaar in Vietnam. En hoe kan je een busreis nu beter vullen dan met een Nederlandse reisgezel! San en ik waren ruim voor aanvangstijd bij de bus (4 uur haha!). Sjors was ook van de tijd, met een sterke 1,5 uur voor aanvang moest hij genoegen nemen met een 2e plek :-P. Sjors bleek ook docent en bovenal een zeer fijn gesprekspartner voor zowel mij als San. Ook wel prettig natuurlijk!
Sjors ging net als ons richting Fraser Island. Fraser is ook te vinden op de 'World Heritage' lijst en is bekend vanwege haar tours met de 4wheeldrives (al het vervoer gaat via het strand of via bos/zandweggetjes waar je alle kanten opstuitert, 4wd is dus een must), dingo's, uitgestrekte stranden, knalblauwe meters hoge golven en daarnaast nog een enorme diversiteit aan slang, kwal, haai en andere wildebrassen waar je niet mee in aanraking wilt komen.
Helaas had Sjors met een andere organisatie dan ons geboekt, maar dat neemt niet weg dat we hem nog luttele keren op dit immense eiland tegen het lijf zijn gelopen.
Wij starten onze Fraser trip vanuit Noosa Junction, Sjors vanuit Rainbow Beach. In Noosa vonden we prachtig weer in combinatie met prachtige stranden en heerlijke golven waar wereldbeker wedstrijden surfen aan de gang waren. Handoekje pakken, bakken en lekker genieten, zeker na een nachttrip in een bus is dit heerlijk bijkomen! De volgende dag kregen we met onze groep (23) de briefing over wat wel en wat niet te doen op Fraser. Belangrijker was echter de kennismaking met elkaar. Een ding weten wij nu wel dit was het begin van de beste afsluiting die wij ons in Australië konden wensen. Waar ik het persoonlijk onmogelijk acht om een groep van 23 ook echt als een groep te betitelen, ook al omdat je verdeeld bent over 3 4wd's, moet ik nu achteraf mijn ongelijk toegeven. De leeftijd varieerde van 18 - 32. 32 was Anton een wiskunde docent, half Nederlands van moeders kant.
18 was Hendrik, ook half Nederlands van moederskant en bovendien de nieuwe 'Eminem'. Ik zal jullie niet alle karakters gaan beschrijven, wel voelde ik (me mezelf ook wel een beetje verbazend), het meest thuis bij onze tieners die heerlijk onbevangen, maar ook verassend wijs uit de hoek kwamen. San daarnaast was een soort van sociale moeder in de groep bij wie iedereen zijn of haar hart uit kon storten. Hier werd voor mij niet geheel verassend (is al meerdere keren in de reis voorgekomen) ook gretig gebruik van gemaakt! Overdag werden de wonderen van moedertje natuur rijkelijk aanschouwt en verplaatsten we onszelf al crossend met (soms hoge snelheid) over het strand, duinen en de bossen. Dan vergeet ik nog de duiken in de ongekende schone meertjes die ergens diep in de bossen zijn verstopt of de kreken die spontaan uit de grond zijn gespoten, waarin je je waterfles zonder zorgen kan vullen!
Daarnaast werd er elke avond een gezonde portie 'goon' genuttigd. En werd er vooral heel veel gepraat, gedanst en gezongen en gezwommen in het zwembad!
De laatste nacht op het eiland was vooral memorabel door Hendriks rapkunsten, ruzie met een duivel vermomt in de vorm van een Engels onmens waardoor ik nog bijna op de vuist moest met de tourguide van haar groep, maar vooral het fantastische feest waar iedereen van onze groep bij betrokken was om ons 5 jarig jubileum kracht bij te zetten. Eigen alcohol was verboden binnen de enige bar op het eiland. Dus iedereen dronk 'goon' aan de andere kant van ons slaaphok. Ik wilde iedereen bij de bar, muziek en het zwembad (rara waarom?) Hoe krijg je ze daar? Bied ze gratis alcohol! Zo gezegd zo gedaan en zo ontketende er zich een ware poolparty waarbij uiteraard onze tourguide en tevens op en top Ozzie, Kevin het als eerste moest ontgelden, helaas trok hij mij wel mee haha!

Alhoewel het ten strengste verboden was om bij nacht alleen het strand te betreden vanwege vijandige dingo's en daarnaast de zee helemaal not done was ivm de zowel dodelijke 'tigersharks' als 'jellyfish', kon ik het toch niet laten op ons 5 jarig jubileum (weliswaar alleen) bij een ongekend grote en volle maan die het strand nog net niet in vuur en vlam zette een duik te doen. Uiteraard vertelde ik dit de volgende dag pas aan San :-). Spijt!? Geen seconde!
De volgende ochtend na een paar uur slaap alle rommel inladen ontbijten en nog een laatste maal naar een aantal onvergetelijke plekken waaronder Lake Wabbi. Bij terugkomst in Noosa moest er toch echt wat chemicaliën uit het lichaam. Samen met Matt een Amerikaan uit Austin, Texas nog 7 km uit het lichaampje geperst. Hierna kregen we nog een soort van dubbele afterparty aangeboden. De Frasergroep krijgt bij terugkomst in Noosa gratis drank en pizza Aangeboden en daarbij was het St. Patricks Day. Dit is (althans in Australië, Noosa) een groen slap aftreksel van ons Koninginnedag, tegenwoordig Koningsdag toch!?
Mijn drie dagen op rij drinken waren wel genoeg, San diehard als dat ze is, is nog gezellig met de groep op pad geweest. Heerlijk als je elkaar op die manier vrij kan laten.

De volgende ochtend iedereen nog even vaarwel geknuffeld. 10.10 ging onze bus, gelukkig op tijd. Gelukkig omdat we 15.00 aan zouden komen op Gold Coast Airport en onze vlucht om 17.30 stond gepland. De bus had nog weleens een paar uur vertraging scheen. Wij werden gewoon netjes 14.50 op het vliegveld gedropt. Misschien kwam het omdat ik een softijsje (MacDonalds hoe kan het ook anders!) voor de coachdriver had gekocht ;-P! San vond me maar een slijmbal haha!
Als laatste ben ik jullie nog een verklaring van de titel verschuldigd. Onze Airbus bestond uit twee rijen van drie. Nu wil het toeval (of juist niet) dat ik dit verhaal aan het schrijven was en de vijf landen die groter dan Australië wilde toevoegen aan 'wist u dat'. Voor de zekerheid vroeg ik dit even aan onze medepassagier die naast San zat. Deze meneer op zelfde leeftijd als onze ouders schatte ik, leek mij buitengewoon geschikt als vraagbaak. Hij was zeker een goede vraagbaak , maar mijn inschatting van leeftijd was belabberd (alleen maar omdat Jan er nog zo gezond uitziet) Jan bleek ook nog eens Nederlands. Weliswaar al 45 jaar wonend in Australië, maar nog steeds speculaas kopend! Hij bleek niet alleen Nederlands, hij bleek Rotterdammer te zijn en geboren in Charlois op steenworpafstand waar San en ik elkaar hebben ontmoet!
Daarnaast was hij jarenlang werkzaam op de Holland Amerika Lijn, welke jullie misschien nog wel herinneren vanuit het laatste verslag in Cairns! Voor mij was op dat moment (gister) de wereld ongelooflijk klein!
Ik heb te veel geluld dus ik laat de slotsom, onze eerste nacht dag NZ, aan mijn lieftallige wederhelft over! Tot horens!

Met dikke enkels en klapperende oren lopen we het vliegtuig uit. Wij zijn gelukkig niet van de radar verdwenen!
Na een schoonmaakbeurt van onze wandelschoenen (er zouden weleens gekke beestjes, virussen e.d onder kunnen zitten) en weer twee backpacks op onze kar zoeken we naar een slaapplek op het vliegveld. Ik zie dat het een lange nacht gaat worden want alle stoelen hebben leuningen, zodat je niet languit kan liggen. We checken voor de zekerheid of onze gehuurde auto niet klaarstaat en worden aangenaam verrast! Ondertussen is het na twaalven en staat onze auto al klaar voor gebruik. Een Toyota Corolla sedan gaat ons drie weken vervoeren door het zuidereiland. Met usb aansluiting, dus kunnen zo alles opladen, scheelt weer een wereldstekker!) We leggen de stoelen in ligstand, pakken de slaapzak uit (het is namelijk 15 graden, brrrr) en slapen maar. Wat een luxe in ene. We beginnen de dag met wat regen en een broodje pindakaas, maken een plan voor de dag en gaan op pad. Na twee uur vallen onze luiken toch weer dicht en slapen bij een boer op z'n oprijlaan, in de auto uiteraard. De dik twee uur durende rit daarna is adembenemend. We rijden door heuvelachtige groene bergen, uitkijkend op Akaroa Harbour, ontstaan door twee vulkaanuitbarstingen jaren geleden. Het zonnetje schijnt, dus een uitstekend moment om op de top op een houten bankje een appeltje te eten. We kerven ons geluk in de bank en rijden verder naar Akaroa. Een idyllisch pittoresk havendorpje met leuke unieke winkeltjes. We genieten en kunnen hierdoor even stilstaan bij de gebeurtenissen van de afgelopen twaalf dagen. Na wat luttele uurtjes op wederom een bankje in de zon doorgebracht te hebben rijden we dezelfde weg weer terug. Het uitzicht in het begin is schitterend; ondergaande zon boven de haven en de bergen met een laaghangende wolkendek. Het volgende avontuur breekt al snel aan als wij door het wolkendek heen moeten rijden. We zien 5 meter voor ons wat wegdek, maar daar is ook alles mee gezegd. We rijden erg rustig, want we rijden aan de kant van de afgrond en die is flink naar bené! Na een halfuurtje houden we het voor gezien en parkeren de auto aan de kant aan de weg en besluiten daar te overnachten. Je staat midden in de natuur, doodstil afgezien van de loeiende koeien om ons heen, goed beschut door de wolkenmassa, dat moet een goede nacht worden!
Halverwege de nacht wakker blijkt de lucht geklaard. Het uitzicht is een prachtige maan en een fantastisch sterrenbed!

Wat een prachtige start van een nieuw avontuur. We gaan ons eens inlezen over wat hier allemaal te doen is. Ik hoorde iets over helicoptervluchten, horsetracks naar de opnamebeelden van Lord of the Rings, 's werelds beroemdste walkingtracks..... U hoort van ons!

Wist u dat:

Magnetic zijn naam dankt aan het feit dat Kapitein James Cook zijn kompas kapot ging bij het naderen /ontdekken van het eiland.

Welke 5 landen groter zijn dan Australië?
(China, Brazilië, U.S., Rusland en Canada) (Met dank aan onze trouwe volgers!)

Het tijdverschil tussen Nieuw Zeeland en Nederland precies een half etmaal is. Je zou kunnen zeggen dat we nu dus precies aan de andere kant vd aardbol zijn en dat we als onze planning evenredig verdeeld is, we ook op de helft van onze reis zouden moeten zitten, who knows!?

Mijn schoonmoeder haar dochter en mij een krent vindt voor het feit dat wij soms in de auto slapen (lees 1e nacht Christchurch). Ik ben het met je eens Marga!

De Whats App weer op het Nederlandse nummer van Douwe bereikbaar is en aangezien zijn I-phone was gecrashed is hij een hoop nummers kwijt... Voel je vrij om hem een appje te sturen ovv je naam :-)!

Je een zelfgemaakte appeltaart met een heerlijke kop koffie of thee kunt krijgen bij huize Beunk-Hoekstra als men een foto als bewijs kan laten zien van ons kerfstuk op het bankje in Akaroa. Met andere woorden, op naar Nieuw-Zeeland!