Holland's takkenweer...

Waar we op het zuidereiland nog volop werden verwend door strakblauwe hemels die s' nachts werden omgetoverd in een overweldigend sterrendek, moeten we op het noordereiland toch een beetje afzien wat het weer betreft. Dat de wereld er een stuk mooier uitziet als het bestraalt wordt door een lekker zonnetje hoef ik jullie niet te vertellen en dat is hier niets anders!
Hebben wij dan de afgelopen twee weken stil gezeten? Nee natuurlijk niet! Inmiddels staat de teller alweer op dik 2300 km.
Na Cape Reinga zijn we naar de Bay of Islands gereden.
Hier hebben we een dag van zowel zon als regen gehad. Het pontje gepakt richting Russel. Hier had San de primeur om een heerlijke plakkaat uitwerpselen in haar toch al zeer schone haar (ssst) te ontvangen. Brengt geluk toch!? Ook zijn we hier op jacht geweest naar de 'kiwi'. Helaas was het portie geluk nog niet van kracht... Na Russel vervolgen we al slingerend onze weg
door (wederom) Auckland. Dit al slingerend is vooral voor San een heerlijke bezigheidstherapie. Onderweg moet je toch je creativiteit gebruiken mbt douchen/sporten/tandenpoetsen/scheren e.d. Het is net echt kamperen! Tip! Huur een badmintonbaan, sla je helemaal suf om vervolgens lekker te kunnen douchen (buiten regende het voor de verandering weer eens, dus we misten toch niks).
Op de planning stond Coromandel Peninsula. Rondom deze tijd heerste er echter een ware storm in NZ (Noord). Hierdoor werd Coromandel geteisterd door overstromingen. Jaja we zijn niet het enige land die qua infrastructuur een beetje in de war raakt van een beetje water! Al is het bij ons meestal in de bevroren vorm. Maar voor ons betekende dit dat de weg naar onze camping was afgesloten... Dus dan gooi je de planning gewoon om: eerst Rotorua, vervolgens Lake Taupo om daarna de befaamde Tongariro tracking te ondernemen. Op de terugweg doen we Coromandel wel! Zo gezegd zo gedaan. Met dank aan onze nieuwe app-aanwinst 'CamperMate'. Hierdoor kunnen we offline (voor de oudjes onder ons, dit betekent zonder internet. Als je dit al wist ben je dus niet oud ;-)!) alle campings vinden.
Rotorua is de eerste plaats waar we kennismaken met de 'thermals'. NZ kent een divers landschap door haar natuurkundige ligging. Een voortvloeisel hiervan zijn ook spontane 'hot water pools'. Vaak zo heet, dat je er niet in kunt. Gelukkig zijn ze afgezet en waarschuwt de stoom je wel om er dichterbij te komen. Leuke constatering voor ons is dat in Thailand zo'n bron wordt gebruikt om gezellig met de verdwaalde toerist een kwarteleitje te koken, terwijl hij hier in NZ bijna hermetisch is afgesloten. Waarschijnlijk bang voor de claims die komen als er een Chinees invalt ;-)! Onaangename bijkomstigheid van dit natuurlijk wonder is de geur. Heel Rotorua is omgeven door een voor ons welbekend 'rotte eieren' luchtje. Je wil hier dus niet wonen en in ons geval niet eens overnachten dus wij gaan braaf op pad naar Lake Taupo. We pikken nog wel even wat authentieke Maori huisjes mee en worden we nog gestalked door een pup van een paar weken, die we het liefst mee zouden willen nemen, maar uiteindelijk geven we hem maar af bij een paar lokalen die we ons laten beloven dat ze hem niet opdienen tijdens het naderende Paasdiner. Je snapt dat we hierna hele (leuke) discussies hebben over het wel of niet hebben van een hond. Conclusie: WEL een hond voor Beunk en Hoekstra, maar pas wanneer we hem of haar de aandacht kunnen garanderen die hij/zij verdiend!
Ik besef me nu dat ik weinig vertel over onze overnachtingen en campings. Dit heeft twee redenen. De campings zijn niet zo heel spectaculair, mede door het weer. En de tweede is dat onze rental nu een stationcar is waarin we ons eigenlijk vrij prettig voortbewegen (in onze slaap dan ;-)!).
Taupo was voor ons de perfecte uitvalsbasis om te wandelen. Dit is een beetje cynisch, want we hebben de plaatselijke berg (Mt. Tauhara) van een bescheiden 1088m bewandeld. Weliswaar was het weer eens hondenweer. Dus zeiknat bereikten we de top. Op de terugweg regende het niet meer, maar stootte ik wel vrij frequent mijn hoofd waarvoor ik als beloning van de desbetreffende boom nog een bak water over me heen kreeg...
We hebben hardgelopen! Want er is een 'public park' waar je een natuurlijk bubbelbad hebt. Dus konden Hoekie en ik ons zonder zorgen in het zweet werken om vervolgens deze natuurlijke water- en warmtebron op te zoeken. Van onze medereizigers Jeanette & Caspar kregen wij op 1e Paasdag ook nog eens het leuke nieuws dat ze ook in Taupo waren! Zodoende hadden we toch een soort van Pasen. Speculaas, zelfgemaakte 'van alles en nog wat' soep en door ons meegebrachte muffins als toetje maakten een middag/avond vol met lol mogelijk! (Nogmaals dank J&C!)
Zowel Jeanette en Caspar als wij waren in Taupo ook in afwachting van wat beter weer, zodat we de beste 'one day alpine tracking' bij Tongariro konden doen. Op 2e Paasdag stonden San en ik op met prachtig weer en wij waagden hierdoor de gok...
Na een uurtje rijden voelden wij de bui al hangen. Toch gaf het begin ons goede moed. Een paar druppels en weinig wind! Na 2 uur klimmen veranderde dit weerbeeld een beetje... We voelden niet alleen een bui hangen... Wij zagen en voelden alleen maar buien, onze schoenen klotsten en sopten heerlijk en de wind ruiste ons met waarachtige snelheden om de oren haha... Inmiddels waren we denk ik echt nog de enige twee wandelaars op de vulkaan. Iedereen had rechtsomkeert gemaakt en hierdoor waren we ook veelvuldig geadviseerd hetzelfde te doen. We waren op zijn Hoekstra's & Beunkie's ook wat laat begonnen dus hierdoor werden we echt op alle ontdane wandelaars getrakteerd!
Toch trotseerden wij dit weer tot op ongeveer 2/3 vd klim. Toen riep San mij toch een halt toe en besloten we dat het misschien toch wel iets te gevaarlijk was...
Gelukkig hebben wij de Rinjani als heerlijke herinnering!
Na een halve dag afzien trakteerden wij ons na weken op brood met beleg, quiches (noemen ze hier pastries btw), pastasalades, yoghurt met fruit en noten en zelf in elkaar geflanste groentesalades, maar ons op een heerlijke Mac Attack en heerlijk was die! (uitleg volgt ;-))
Het heeft lang geduurd, maar na ons hoogtepunt van slecht weer op ons letterlijke hoogtepunt op het noordereiland, kregen we dan eindelijk echt mooi weer! Twee volle dagen op Coromandel besteden wij als kinderen in een snoepwinkel. Ondanks de droevige gebeurtenis dat we 2 ex-huisgenootjes (oosterbuurtjes) tegenkwamen uit Sydney... (Niet doorvertellen, maar we vonden ze niet zo leuk, komt ook wel eens voor haha)
Coromandel deed ons ergens denken aan een enorme vergroting van Otago Peninsula voor de kust bij Dunedin. Heerlijke wandelingen over het strand en door het bos brachten ons de toeristische trekpleisters 'Cathedral Cove' en de eeuwenoude Kauri-boom. In ons geval was deze boom ruim 600 jaar oud! En ze kunnen nog wel wat eeuwtjes langer mee! De afsluiting van onze reistrip hier komt dichterbij.

Op dit moment staan we namelijk aan de kust bij Miranda te genieten van een dorpsidioot die met een eenpersoonsbootje de zee op wil. Hij heeft eerst denk een uur op zijn bootje zitten wachten totdat het hoog of nog hoger water werd en nu ligt hij al een half uur te spartelen voor de kust zonder maar iets vooruit te komen... Bijzonder! Morgen maken wij de cirkel rond. Dit betekent op naar Auckland. Hier kunnen we een welverdiende week tegemoet zien in een eigen kamer! Inmiddels komt het weer met bakken uit de hemel. Je kan niet alles hebben natuurlijk. We zijn gezond, hebben het nog steeds heerlijk en de zon komt in Hawaii wel!

Dag vriendjes en vriendinnetjes! Tot volgende keer maar weer!

Wist u dat:

- De NZders zich Kiwi's noemen naar dit kleine vogeltje dat vooral s'nachts is te spotten en niet kan vliegen. Als je me deze vraag in Nederland had gesteld, was mijn antwoord waarschijnlijk dat ze zich identificeerden met het fruit, maar dat wordt hier gezien als belediging. Je koopt dit in de winkel dus ook als kiwi-fruit en je besteld geen paar kiwi's!

- De Mc Attack (Large) precies de juiste 'trakteer jezelf eens lekker maaltijd' voor de Hoekstra-Beunk combinatie is! 1 portie frietjes (L), 1 coke light (L) en 2 overheerlijke net vers verpakte Big Mac's!

- Dat Hoekie en Beunkie het erover eens zijn dat een vers verpakte Whopper met kaas afgestreept kan worden tegen een vers verpakte Big Mac! Let wel op vers verpakt, dus niet al luttele minuten onder een warmhoud-lampie!

- Door een gebrek aan boeken en de kapotte E-reader van San, wij elkaar nu elke avond voorlezen met de E-reader van mij. We naderen het einde van boek 2 van Games of Thrones en kunnen niet wachten om in boek 3 te beginnen! (De serie kunnen we namelijk voorlopig nog niet kijken)

- Wij vaak in NZ in de library zitten. Niet omdat we zo van boeken of stilte houden, maar ze hier toiletten en stroom hebben om onze telefoons op te laden en onbeperkt gratis internet. 3-in-1!!

- Ze hier ook een soort meivakantie hebben, alleen begint dit gelijk met de Pasen. Ze 'vieren' hier 25 april ANZAC-day; Australian and New Zealand Army Corps. Een soort dodenherdenking voor alle Australiërs en Nieuw-Zeelanders die gevochten en omgekomen zijn in alle oorlogen.
Wat nog een vrije dag oplevert, dus is het makkelijker om er een hoop vrije dagen aan vast te plakken.