Fuck off :-)!

Onze laatste update dateert alweer van enkele weken geleden.
Jee wat kan er een hoop gebeuren, al leek er tot vandaag niet veel opzienbarend te gebeuren. Soms verschijnen opzienbarende zaken pas wat later aan de horizon. Beetje diep dit misschien, maar hoe de innerlijke verwerking en vormgeving van de reis plaatsvind, daar heb je zelf totaal geen invloed op. Aan de ene kant heb je hier helaas geen invloed op, maar aan de andere kant is dit juist het mooie en onvoorspelbare van je eigen reis en ontwikkeling. Het houd het leven en zeker onze reis spannend! Ik kan best zeggen dat San en ik vandaag zowel onafhankelijk van elkaar als met elkaar ontzettend gelukkig zijn. Het mooie hiervan is dat dit zonder hierop dus invloed uit te kunnen oefenen, we wel meer dan ooit op een lijn zitten!
Ik zal eens proberen uiteen te zetten waar deze filosofische bui vandaan komt. Ik hoop dat het lukt. Anders bij voorbaat mijn excuses.

In ons laatste verhaal stonden we op het punt ons drie maanden in Brisbane te settelen. Ons verhaal eindigde echter met het nieuws dat we weer vertrokken uit Brisbane. Na binnen een etmaal ons hele hebben en houden weer over te hebben gedaan aan twee Duitse meiden, waren we weer vrij om te gaan en staan waar we wilden. Met hele hebben en houden bedoel ik de huur en borg vd kamer en twee aangeschafte fietsen met daarbij aangeschafte sloten. Totale waarde toch zo'n 1000 dollar.
Het relocation lot was ons weer gunstig gezind, want op dezelfde dag dat we op straat stonden, vonden we ook een auto die wij zonder huur te betalen terug mochten herverplaatsen naar Melbourne.

Deze auto is wel even noemenswaardig! Op beide deuren was namelijk met graffiti een gigantische wietplant en aan de andere zijde een man met een enorme sigaret/joint gespoten. Op de kont van de auto was daarnaast ook nog de uitspraak 'Chuck Norris doesn't flush the toilet, he scares the shit of the toilet' gespoten. Dit zorgde ervoor dat we onze gehele trip op een bijzondere manier door al het verkeer in zowel de grote steden aan de Oostkust als de kleinere 'villages' werden ontvangen. Zonder ervoor gekozen te hebben, hadden we ineens het stempel 'hippie'. We realiseerden ons dit in eerste instantie niet, want in de auto ben je jezelf niet bewust van de buitenkant. Naarmate San vaker alleen in de auto doorgebracht had, omdat ik even moest toiletteren of iets dergelijks, merkte zij al snel dat ze toch wel erg veel positief 'bejegend' werd door het mannelijk schoon Down Under. De rest van de reis heeft dit nogal wat hilarische momenten opgeleverd, maar die bewaren we ;-)!

Het achterlaten van Brisbane voelde direct als een enorme opluchting! Hierbij moet ik wel even vermelden dat dit muv was van een welbespraakte Utrechtse Hagenees die ik op mijn jacht naar een fiets had ontmoet en tevens gelijk mee naar huis heb genomen, waar Sanne heerlijke spaghetti voor ons had klaarstaan! Zij en haar vriend hadden zich wel gesetteld in Brisbane en op het moment dat wij dat ook hadden gedaan, hadden we vast grote vriendjes geworden Lycke!

Een goed gevoel werd ook gevoed door ongetwijfeld een flinke boost ivm met het weer op reis/pad zijn. Heerlijk al pratend en genietend ontdekten wij prachtige plekken aan de kust van Byron Bay. Ons 'back to basic' gevoel kwam ook helemaal terug. Vijf dagen leven en slapen in een auto is een bijzondere gebeurtenis die geen mens wil missen ;-)! Op onze weg hebben we Sydney nogmaals een avondje aangedaan. Helaas was het casino ons (vooral mij niet) gunstig gezind. Dus snel weer vertrokken en de prachtige 'Coastal Drive' tussen Sydney en Melbourne bereisd en daarna nog tijd over, zodat we voorbij Melbourne konden reizen en de nog mooiere 'Great Ocean Road' precies konden voltooien.
Op deze roadtrip zoals ze dat hier noemen, konden we naast het genieten van de prachtige omgeving ook met elkaar eens de ervaringen van de eerste weken Australië proberen te plaatsen.
Ik zal jullie een korte variant geven van de conclusie.
Het reizen en genieten van het land en de mensen moet de hoofdmodus zijn. Voor mij, maar ook voor ons, was het doel voor de eerste maanden om extra centjes te verdienen. Dit liep de eerste weken vooral uit op teleurstellingen. Gelukkig hebben we ons tijdig gerealiseerd dat dit niet onze bedoeling kon zijn voor de reis! Tijdens deze trip kwamen we er 'weer' achter wat we echt belangrijk vonden: genieten en daarbij inspiratie opdoen!
Met dit heerlijke gevoel arriveerden we in Melbourne. Hier werden we rijkelijk beloond met een heerlijke hotelkamer met een eigen badkamer, koelkast, tv etc. Ongekende luxe na een kleine week auto! We arriveerden in de ochtend en hebben gelijk een van de 'Free Tours' gedaan. Deze had ik eerder in Sydney al gezien. Het is een verassend concept dat in veel steden gebruikt schijnt te worden. Het is uiteraard een gratis tour door de stad langs de 'hotspots'. Zelf bepaal je achteraf wat je ervoor over hebt.
De gidsen die dit doen moeten het uiteraard van hun creatieve en aantrekkelijke presentatie hebben, omdat hiervan hun inkomsten afhankelijk zijn. We ontmoeten daarnaast nog wat Nederlanders tijdens de tour en deelden ervaringen uit. Een heerlijke begin van een paar dagen Melbourne. We wisten al dat we een paar dagen wilden blijven, omdat onze volgende relocationtrip al gepland stond. Na een paar dagen te hebben doorgebracht in deze voor ons aanzienlijk leukere stad dan Sydney en Brisbane doken we in een nieuwe 3 persoonscampervan. Aanzienlijk leuker had vooral te maken met een andere cultuur. Multicultureler, kleurrijker en ook toegankelijker. Daarnaast hebben ze ons daar met 'Ned Kelly' een bijzonder type crimineel bijgebracht, waar heel Australië nog steeds door gefascineerd is (van hem en zijn broers zijn erg amusante films van gemaakt!)

Onze campervan die we uiteraard weer tegen een gereduceerd tarief mee mochten nemen, konden we ophalen op nog geen 5 minuten lopen van ons hotel. Dit was erg prettig, net zoals de airco aangezien het kwik inmiddels alweer gestegen was richting de 43 graden. Snel op zoek naar de koele outback, ergens in de 3000 km die we voor de boeg hadden moest het toch koeler zijn!
Al rijdend lieten we Melbourne bijna letterlijk in 'vuur en vlam' achter, waar in onze bestemming (Cairns) op dat moment het cycloon alarm was afgegaan. We bevonden ons dus zonder het zelf te weten tussen wal en schip, maar 'in het water' was op dit moment ook zeker de beste optie!

Onze outback trip leidden ons door immens uitgestrekte vlaktes.
Hier ontdekten we een ongekende pure natuur. Kangaroos, slangen, leguanen, varanen, adelaars en struisvogels en dit allemaal in het wild. En het werd ons allemaal in de schoot geworpen zonder dat we er naar op zoek waren! We voelden ons alleen op een prettige manier. Een grote 'campguide' maakte het voor ons makkelijk om gratis campings te vinden. Hier ontdekten dat er echt dorpjes bestaan die uit letterlijk 5 straatjes bestaan (Glenmorgan) en waar de 'civilisation' echt 170 km verderop is... Ik heb hier letterlijk 5 keer het dorp rond hardgelopen, een ervaring op zich haha, vooral voor de locals ;-).
Oude treinstations, tussen de truckdrivers of midden tussen al het groen, aan de rivier met een oude spoorbrug als uitzicht. Allemaal kampeerplekken die we hebben aangedaan.

Het leuke is dat je midden in de outback nagenoeg geen andere campervans/toeristen tegenkomt. Iedereen zit aan de (vooral Oost) kust. Hier leven ook 80% van de 'Ozzies'. En hier draait de toeristische markt op volle toeren. Mobiel bereik is er dus ook nagenoeg niet als je landinwaarts gaat. Wij waren voor ons contact met de buitenwereld (lees jullie) ook afhankelijk van de onze grote gele vriend 'M'. Uiteraard om voor San een heerlijke muffin met koffie te kopen en voor mij uiteraard de overheerlijke € 0,20 softijsjes! Bovenal heb je er gratis internet.
Onze negatieve smaak van de eerste weken was na een kleine twee weken reizen al zo goed als weggespoeld, maar om het helemaal weg te spoelen had onze 'lieveheer' nog meer in petto.

Hoe negatieve ervaringen onherroepelijk kunnen bijdragen aan mooiere en intensere positieve gevoelens werd bij ons hierna enorm bevestigd door de volgende reeks gebeurtenissen.

In een outback Macca's (zo noemen ze de Mac hier) kregen we 5 maanden nadat San's tas was gestolen eindelijk het broodnodige document om onze claim volledig te maken en hem te laten uitkeren door de verzekering. De aanhouder wint, want ik heb wekelijks achter onze Maleisische vrienden aangezeten om het voor elkaar te krijgen. En geloof me na maanden 'smeken' om een simpele brief denk je echt dat het er nooit meer van gaat komen. Afsluiten kan soms zo heerlijk zijn! Wederom dank aan een niet nader te noemen familielid ;-)!
Onze effectieve reisstijl zorgde er tevens voor dat we ons reisplan hadden herzien. Werken was geen hoofddoel meer, tijd hadden we daarentegen nog volop. Oplossing vrijwilligerswerk het liefst in ruil tegen kost en inwoning. Hierdoor kunnen we immers besparen op ons budget en het laatste stuk Oostkust makkelijk bekostigen. Om dit te kunnen zien moet je excursies boeken om via (zeil)jachten, 4wheel drives en bussen de 'Great Barrier Reef' (Magnetic Island, Whitsundays & Fraser Island) te ontdekken.
Dit alles is een groot onderdeel van de toeristische economie waar ik het eerder over had.
Op dezelfde dag waar we goed nieuws uit Azië hadden gehad, reageerde ik op een advertentie om tegen kost en inwoning 21 uur per week te werken in een groot hostel. De volgende dag werden we hierop teruggebeld en een paar dagen later arriveerden we in Cairns en konden we gelijk intrekken in onze nieuwe tweepersoons kamer. Weliswaar met een stapelbed, maar das lekker rustig ;-P! Naadloos liep onze reis over in onze nieuwe job! Perfect! San doet broodjes toasten en runt de rest van het ontbijt voor de ruim 200 gasten en ik rijd luttele keren per dag deze mensen op en neer naar de stad als buschauffeur (ook s'nachts). En in onze vrije tijd lopen we binnen twee minuten heerlijk wandelend of hardlopend aan de oceaan die vergezeld is met de door veel groen omhulde bergen!
Omdat ik vond en vind dat er naast 21 uur per week nog genoeg ruimte is om te werken, bleef ik mijn advertentie op Gumtree (Australische marktplaats) verversen. Toen ik na een week in Cairns gewerkt te hebben de add een laatste keer ververst had, besloot ik dat ik me misschien maar gewoon moest richten op mijn hostelbaantje.
Niet meer realiserende dat ik nog een advertentie had, kreeg ik toch nog een reactie van Chris. Chris is een bijzonder verhaal op zich. Ik kan echt een boek over deze 69 jarige Bosnische Australiër schrijven. Belangrijkste is dat hij een kast van een huis (type maffia mansion Pablo el Escobar) bezit op de top van een berg in een van de buitenregio's van Cairns. Hij heeft dit huis zelf overigens helemaal gebouwd en meerdere malen van een bankrekening met 6 nullen naar eentje met rode cijfers is gegaan. Gescheiden en alleenwonend in dit paleis had hij dus iemand nodig die zijn 'eigen tropische regenwoud' snoeit. Laat ik de komende weken nou die persoon zijn... Een regenwoud komt btw met al het wildlife zoals slangen, spinnen, leguanen en nog veel meer zeldzaams. Gevaarlijk en ongevaarlijk. Gelukkig heb ik een handboek waarin ik dit op kan zoeken haha!
Al werkend bij Chris krijg ik een telefoontje (advertentie is nog steeds actief) van Jenny of ik tijd heb om haar tuin te doen. Na overleg met San, besluiten we dat zij het gaat doen. 'Rob & Nico going Down Under'!
Omdat ik avondshifts en nachtshifts combineer met het werk bij Chris komt er de laatste dagen zoveel op me af..
Ik heb heel erg het gevoel dat wij beloond worden voor ons doorzettingsvermogen en het dichtbij ons zelf blijven. Waar onze eerste weken lauter uit vage en rare werkervaringen bestonden, bewijzen onze ervaringen van nu het absolute tegendeel!
Onrust heeft plaatsgemaakt voor rust en ongeluk voor absoluut geluk! Azië is een trip die nu al boven komt drijven als onvergetelijk en van ongekende waarde. De rust hier zorgt ervoor dat we Azië al enigszins kunnen verwerken en plaatsen. Wat we wel en niet willen met oog op het vervolg van onze reis en de rest van onze toekomst is kraakhelder en wordt door onze vier handen en onze twee harten volledig zorgeloos gedragen... We zitten op de juiste weg en het voelt bijzonder en fantastisch tegelijk...
De afstand met Nederland maakt het voor ons makkelijker om banden met dierbaren te intensiveren of juist te herstellen.
Het is allemaal zo helder en 'bright' en we zijn heel rijk! Knuffel!

'Everything I love is on the table.
Everything I love is out to sea.
I'm not alone,
I'll never be.
Into the bone,
I'll never grieve.'
(The National, Trouble Will Find Me '13)

WIST U DAT :

Op een van mijn busshifts stond er een hondje midden op de weg en dierenvriend als ik ben, vraag ik mijn tien passagiers of ze er bezwaar tegen hebben als ik even stop. Niet natuurlijk. Op de hond aflopend maakt een apart gevoel zich meester van mij.
De hond blijft mak als een lammetje staan wanneer ik zijn riem aftast naar een adrestag of iets dergelijks.
Al snel vind ik hem een vind het volgende: 'I'm walking myself. Please FUCK OFF!' Die bus kwam niet meer bij... En ik was op zoek naar de camera's... Gelukkig waren ze er niet...

Chris heeft een ruime variatie aan vruchten in zijn tuin. Eentje is erg bijzonder. De graviolaboom heeft vruchten die 10.000 keer sterker werken als chemokuren. Er zijn verschillende sites die zijn verhaal onderbouwen... Oordeelt u zelf... Ik neem wel een 'sour sop'.

(De volgende twee anekdotes vallen onder de noemer nader te onderzoeken denk ik ;-))
De Australische overheid de populatie op een vreemde en curieuze manier in stand probeert te houden. Ze betalen 20 jarigen om zwanger te worden. Deze zijn vervolgens niet in staat de kinderen goed op te voeden en veelal eindigen deze dan ook in het criminele circuit.

Verschillende ondernemers schijnen zeer goede ideeën hebben mbt huizenbouw en onderhoud hiervan. Ik heb Rob (NZ) ontmoet die mij vertelde dat hij 'concrete' (beton) ontwikkeld heeft wat veel eenvoudiger en goedkoper is om te gebruiken dan al het huidige beton. De overheid weerhoud hem hiervan, omdat ze de huizenmarkt niet aan het wankelen willen brengen en onder controle willen houden.

De Holland Amerika Lijn ook Cairns aandoet!? Ik werd er afgelopen morgen mee verrast toen ik mijn ochtend shift om 7.30 eindigde en mijn gasten afzette aan de kade van de Reefterminal.
Hier werd ik opeens verrast met deze bekende ferry! Normaal zie ik deze ferry al (hard) lopend, fietsend of rijdend aan de Kop van Zuid! Ik abrupt die bus uit, foto's maken natuurlijk! Helaas bleek het de Amsterdam... Haha ook leuk...

U2 een Golden Globe heeft ontvangen voor hun inspanning de laatste tientallen jaren voor hun inzet tegen 'apartheid'! 'Ordinary love' is hier de bevestiging van en tevens de soundtrack van Mandela's 'Long walk to freedom'!
De nieuwe single 'Invisible' is ook niet onaardig btw.